Mikołaj KrasnodębskiCorresponding author

Franciszka Gabryla antropologia i teoria poznania

Article
8 - 2003, pages 207-236
Date of online publication: 22 septembre 2016
Date of publication: 30 novembre 2003

Abstract

Konstanty Michalski (1879-1947) w wykładzie wygłoszonym na uroczystym posiedzeniu Krakowskiego Towarzystwa Filozoficznego w dniu 14 stycznia 1914 roku w auli Uniwersytetu Jagiellońskiego, poświęconym zmarłemu Franciszkowi Gabrylowi, wykazał, że filozofia neoscholastyczna nie jest już nauką, uprawianą i „zamykaną" w zaciszach klasztornych cel i salach wykładowych seminariów duchownych. Przeciwnie, neoscholastyka wychodzi naprzeciw współczesnej sobie filozofii nowożytnej i podejmuje dyskurs ze spychającymi ją na margines kultury umysłowej nurtami takimi jak: ontologizm, fideizm i kartezjanizm. Przez filozofią neoscholastyczną należy rozumieć szeroko pojęty tomizm, zarówno w ujęciu tradycyjnym, jak i lowańskim, naukę Arystotelesa, Ojców i Doktorów Kościoła, oraz autorów scholastycznych (np. Idziego Rzymianina, Franciszka Suareza).

Cite this article

Krasnodębski, Mikołaj. “ Franciszka Gabryla antropologia i teoria poznania.” Forum Philosophicum 8 (2004): 207–36. doi:10.35765/forphil.2003.0801.11.