Wojciech SłomskiCorresponding authorORCID id

Filozofia nauki K. R. Poppera a semantyka A. Tarskiego

Article
7 – 2002, pages 169-192
Date of online publication: 30 novembre 2020
Date of publication: 30 novembre 2002

Abstract

Poppera i Tarskiego wiele łączyło. Obaj urodzili się na początku XX wieku (byli prawie rówieśnikami) i obaj pochodzili z rodzin żydowskich zasymilowanych w swoich ojczyznach. Obaj emigrowali w czasie wojny ze swych krajów i obaj do końca życia przebywali na obczyźnie. Zarówno Popper jak i Tarski żywo interesowali się filozofią, ale obaj odebrali też akademickie wyksztalcenie matematyczne. Podobny był przedmiot ich głównych zainteresowań: obaj analizowali teorie naukowe. Popper zajmował się metodologią nauk empirycznych, natomiast Tarski badaniami systemów dedukcyjnych (a więc teoriami nauk nieempirycznych). Popper ponadto uprawiał filozofię i wielokrotnie wyrażał swoje stanowisko w kwestiach filozoficznych. Inaczej było z Tarskim: zasadniczo unikał wypowiadania się na tematy filozoficzne, będąc bardzo ostrożnym w wyciąganiu wniosków natury światopoglądowej z logiki, co nie przeszkadzało, że rezultaty jego badań logicznych uznawane były przez wielu, w tym również przez Poppera, za brzemienne w konsekwencje filozoficzne. Obaj byli, każdy w swojej dziedzinie, myślicielami oryginalnymi, więcej - wybitnymi i obaj aktywnie uczestniczyli w życiu naukowym swoich czasów. Kiedy w latach 30. zbliżyli się do Koła Wiedeńskiego, zarówno Popper jak i Tarski zaznaczyli swoją odrębność wobec koncepcji głoszonych przez jego członków. To właśnie za sprawy Koła Wiedeńskiego doszło do ich spotkania - spotkania, o którym później wielokrotnie wspominał Popper. Popper poszukujący teoretycznej podstawy dla swej filozofii nauki znalazł ją. w semantyce Tarskiego

Cite this article

Słomski, Wojciech. "Filozofia nauki K. R. Poppera a semantyka A. Tarskiego." Forum Philosophicum 7 (2002): 169–92. doi:10.35765/forphil.2002.0701.9.