Retoryka a filozofia w nauczaniu jezuickim. Assertiones rhetoricae, Poznań 1577
Abstract
Motto dobrze określa podstawowy problem, z jakim przychodzi zetknąć się kżzdemu, kto pisze o retoryce. Jest to tkwiąca τέχνη ῥητορικὴ w dwoistosc: teoria (zasady) - praktyka (stosowanie zasad). Problem ten podnosił m.in Piaton w Gorgiaszu i Fajdrosie. Już on jednak kładł nacisk na kwestie zastosowania retoryki, czyli wykorzystania pewnego typu wiedzy. Natomiast problem miejsca retoryki w systemie wiedzy traktował Platon jako oczywisty i mniej istotny. Podobnie postapil Arystoteles. W ten sposób otwarty został niezwykle złożony problem: oto to samo pojęcie określało - wiedzę teoretyczną oraz praktykę. Powodowalo to, jak wiadomo, wiele nieporozumień dotyczących retoryki. Pojawily się one także i w dobie humanizmu oraz renesansu. Analizowany dalej tekst doskonale ową dwoistość retoryki obrazuje, a także - w wielkim skrócie - dotyka podstawowych nieporozumień tyczących τέχνη ῥητορικὴ.
Cite this article
Lichański, Jakub. “Retoryka a filozofia w nauczaniu jezuickim. Assertiones rhetoricae, Poznań 1577.” Forum Philosophicum 1 (1996): 221–34. doi:10.35765/forphil.1996.0101.13